Zaparcia (potocznie: zatwardzenie) to problem co trzeciego dziecka. Charakteryzują się oddawaniem 2 lub mniej stolców na tydzień lub oddawaniem twardego zbitego stolca – wtedy nie ma znaczenia to ile razy w ciągu tygodnia pojawi się kupa. Zaparcia to najczęstszy powód bólu brzucha u dzieci. Dolegliwości potrafią być bardzo nieprzyjemne.
Co na zatwardzenie u dziecka? Sposoby postępowania.
Leczenie zaparć jest długoterminowe, wymaga cierpliwości i konsekwencji – tylko w ten sposób pojawią się efekty.
- Na początku należy oczyścić jelito z zalegającego kału – stosuje się wlewki doodbytnicze np. Enema lub Melilax.
Kolejne kroki należy stosować w połączeniu ze sobą.
- Dieta bogata w błonnik.
Błonnik pobudza ruchy jelit i wiąże wodę. Powoduje, że treść jelit jest łatwiejsza do wydalenia oraz zwiększa częstość oddawania stolca. Do produktów zawierających dużą ilość błonnika należą:- pełnoziarniste pieczywo, płatki owsiane, kasza gryczana, jęczmienna, jaglana, ryż brązowy
- owoce: jagody, cytrusy, porzeczki, jabłka, gruszki, morele
- warzywa: groszek, fasola, soczewica, bób, pietruszka, marchewka
- nasiona: siemię lniane
- Zakaz spożywania słodyczy!
Są wysoce skoncentrowane i nasilają przez to dolegliwości. - Zwiększenie ilości przyjmowanych płynów.
Koniecznie woda, woda i jeszcze raz woda. - Codzienne próby wypróżnienia po posiłku.
- Codzienna regularna aktywność fizyczna.
- Makrogole w dawce 0,2 – 0,8 g/kg masy ciała na dobę. Dawkę dostosowuje się do efektów leczenia. Preparaty to np.: Dicopeg, Dulcosoft, Forlax. Makrogole to pierwszy wybór na zatwardzenie u dzieci powyżej 6 miesiąca życia.
- W przypadku niemowląt leczenie rozpoczyna się od laktulozy. Jej dawka to 1-3 ml na kilogram masy ciała na dobę.
Wyniki leczenia.
Intensywność leczenia można zmniejszyć po minimum 2 miesiącach bez zaparć. Ciekawym, niekoniecznie rutynowym sposobem kontrolowania skuteczności leczenia jest pomiar tzw. współczynnika odbytniczo-miednicznego (RPR) aparatem USG. Współczynnik powinien wynosić mniej niż 0,2.